Γουστάβο Πέτρο και Φράνσια Μάρκες στο τιμόνι της χώρας και επίσημα
AP Photo/Fernando Vergara
Ιστορικές στιγμές για τον λαό της Κολομβίας που έφερε στην εξουσία έναν αριστερό πρώην αντάρτη και μια Αφροκολομβιανή ακτιβίστρια και φεμινίστρια.
Αν ζούσε ακόμα ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θα έχυνε πολλά δάκρυα συγκίνησης την Κυριακή. Για πρώτη φορά στα χρονικά της Κολομβίας ορκιζόταν ένας αριστερός πρόεδρος και μάλιστα πρώην αντάρτης, χρησιμοποιώντας στην ομιλία του μια φράση από τα «Εκατό χρόνια μοναξιά». Με τη διαφορά ότι αν ο Μάρκες έγραψε για «τις γενιές που καταδικασμένες σε εκατό χρόνια μοναξιά δεν είχαν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη Γη», ο Πέτρο είπε ότι «η δεύτερη ευκαιρία της Κολομβίας αρχίζει σήμερα». Μια ευκαιρία που κερδήθηκε με κόπο τον περασμένο Ιούνιο, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ύστερα από μια λυσσαλέα επίθεση της Δεξιάς που κρατούσε τα ηνία εδώ και πολλές δεκαετίες.
Ηταν μια ορκωμοσία γεμάτη πολλούς συμβολισμούς, όπως σημείωσαν εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ: η πρωταγωνιστική παρουσία της Φράνσια Μάρκες, μιας 40χρονης φεμινίστριας και περιβαλλοντικής ακτιβίστριας που γίνεται η πρώτη Αφροκολομβιανή αντιπρόεδρος της χώρας. Το σπαθί του Σιμόν Μπολίβαρ, του απελευθερωτή της Λατινικής Αμερικής, που παλιότερα είχε κλέψει το Μ19, το αντάρτικο στο οποίο ανήκε ο Πέτρο, και που παραδόθηκε στον νέο πρόεδρο σε ένδειξη τιμής. Η για πρώτη φορά ανοιχτή τελετή ορκωμοσίας του προέδρου, σαν μια μεγάλη γιορτή, με περισσότερους από 100.000 ανθρώπους και με γιγαντοθόνες να έχουν τοποθετηθεί στις πλατείες και τα πάρκα της πρωτεύουσας Μπογοτά και άλλων πόλεων.
Σε μια ομιλία 47 λεπτών, ο 62χρονος πρώην αντάρτης και πρώην δήμαρχος της Μπογοτά έθεσε τους βασικούς άξονες της τετραετούς θητείας του: ειρήνη, ισότητα, δικαιοσύνη, ενεργειακή μετάβαση. «Πρέπει να τελειώνουμε με τις έξι δεκαετίες βίας και ένοπλων συγκρούσεων», είπε ο Πέτρο, υποσχόμενος να «παλέψει για την ειρήνη όσο ποτέ πριν», βαδίζοντας πάνω στην ειρηνευτική συμφωνία του 2016 με τους αντάρτες του FARC και προχωρώντας σε συνομιλίες με τις εναπομείνασες ένοπλες ομάδες.
«Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών απέτυχε παταγωδώς», σημείωσε. Ενας πόλεμος που αφορά τόσο τη χώρα του, την πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή κοκαΐνης, όσο και τις ΗΠΑ, τον σημαντικότερο πελάτη της. Οπως τόνισε, στα σαράντα χρόνια αυτού του πολέμου, «ένα εκατομμύριο Λατινοαμερικανοί, στην πλειονότητά τους Κολομβιανοί» δολοφονήθηκαν και 70.000 Βορειοαμερικανοί υποκύπτουν «κάθε χρόνο από υπερβολική δόση». «Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών», συνέχισε, «ενίσχυσε τις μαφίες και αποδυνάμωσε τα κράτη» και αναφέρθηκε στην ανάγκη για «σθεναρή πολιτική πρόληψης της κατανάλωσης» στις ανεπτυγμένες χώρες.
«Το 10% των Κολομβιανών κατέχει το 70% του πλούτου», είπε αναφερόμενος στις τεράστιες ανισότητες και στην πρόθεσή του να τις αμβλύνει, λαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, μέτρα υψηλής φορολόγησης για τους πλούσιους, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες μεγάλων εκτάσεων. Η ανακατανομή του πλούτου, όπως και η υπόσχεση να σταματήσει τις εξορύξεις πετρελαίου προς χάριν του περιβάλλοντος αναμένεται να είναι τα πιο «πολεμικά» κομμάτια της θητείας του.
«Πού είναι το διεθνές ταμείο για να σωθεί το δάσος του Αμαζονίου;» αναρωτήθηκε, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να συμβάλει στη διάσωση του πνεύμονα του πλανήτη ενισχύοντας οικονομικά την Κολομβία. «Ας μειώσουμε το εξωτερικό χρέος και ας δαπανήσουμε το πλεόνασμα για να σώσουμε τη ζωή της ανθρωπότητας», πρότεινε.
«Θα κυβερνήσω με τις γυναίκες και για τις γυναίκες», υποσχέθηκε, προαναγγέλλοντας την πιο πλουραλιστική κυβέρνηση στα χρονικά της Κολομβίας με τη συμμετοχή πολλών γυναικών, καθώς και την ίδρυση υπουργείου Ισότητας του οποίου θα προΐσταται η αντιπρόεδρος Φράνσια Μάρκες.
Ιδιαίτερα φιλόδοξο το πρόγραμμα του Γουστάβο Πέτρο, του τελευταίου κρίκου στην αλυσίδα επαναφοράς των αριστερών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική. Οπως εκτιμά ο Χόρχε Ρεστρέπο από το Κέντρο Πόρων για την Ανάλυση Συρράξεων (CERAC), ο Πέτρο ξεκινά από «αξιοζήλευτη θέση, με μεγάλη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και διαθέτει στον δρόμο ευρεία στήριξη που δεν είχε καμία κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια». Ισως, τελικά, να ήρθε η ώρα για τη δεύτερη ευκαιρία…